Geconfronteerd met een belangrijke bijdrage aan broeikasgassen, lijkt in vitro vlees een goed ecologisch alternatief. Verscheidene start-ups hebben hun eigen projecten gelanceerd, ondanks de enorme prijzen en de onzekere vraag van de consument. Maar ook al beschouwen we vlees als een belangrijk onderdeel van onze voeding, we kunnen de gevolgen ervan niet negeren. Daarom proberen wij in Europa het verbruik te verminderen. Bovendien is er de kwestie van de ecologische impact, zodat het concept van in vitro vlees werd geboren. De eerste biefstuk werd in augustus 2013 gecreëerd door Mark Post en drie jaar later lanceerde een Californische start-up de eerste gehaktbal.
Waarom zou in vitro vlees een goed alternatief kunnen zijn?
Het is een goed alternatief voor wie vlees wil blijven eten zonder zich schuldig te voelen over het doden van dieren, het is een ethischer en milieuvriendelijker manier om de veehouderij te vermijden die wereldwijd tot 18% van de broeikasgassen genereert, deels door methaan en stikstofoxide. Bovendien wordt dieren lijden bespaard, wat een van de redenen is waarom mensen vegetariër worden. Om nog maar te zwijgen van het behoud van het milieu en medische redenen, zoals cholesterolproblemen, hart- en vaatziekten, enz.
De andere kant van het verhaal
Dit gecultiveerde vlees heeft niet alleen positieve punten, aangezien methaan een krachtiger broeikasgas is dan CO2. Maar op lange termijn is CO2 riskanter omdat het een langere levensduur heeft. Een studie over 100 jaar toont aan dat het voordeel van in-vitro-vlees afneemt naarmate men langer doorgaat. Na 450 jaar kan worden vastgesteld dat zelfs een landbouwbedrijf dat aanvankelijk twee keer zoveel koolstof verbruikt, minder schadelijk wordt voor het milieu.
Broeikasgasemissies (kg per kg geproduceerd vlees) en CO2-equivalent opwarmend vermogen over 100 jaar voor de verschillende productiemethoden. Op zeer lange termijn (1.000 jaar) wordt het milieuvoordeel van kweekvlees tenietgedaan. Volgens J. Lynch en R. Pierrehumbert, Front. Volhouden. Voedsel, 2019
Een ander probleem is de prijs, de eerste biefstuk ontworpen in het laboratorium in 2013 kostte 285.000 euro voor 142 gram. Bovendien is het een nieuw concept dat ingaat tegen wat wij tot nu toe wisten. Afwijzing is onvermijdelijk, dus het zal tijd kosten om het te accepteren, vooral in bepaalde landen waar de vleesconsumptie zeer hoog is. Ten slotte is er de kwestie van smaak en voedingswaarde, aangezien kweekvlees een laag ijzergehalte heeft.
Men zou dus kunnen denken dat de in vitro vleesproductie ecologisch minder voordelig is, maar dit is hypothetisch aangezien met verschillende factoren rekening moet worden gehouden om meer relevante resultaten te verkrijgen. Enerzijds hangt alles af van de hulpbronnen die worden gebruikt voor de productie van het geteelde vlees en van de vraag van de consument. Anderzijds zijn er de emissies die verband houden met de landbouw, de locatie en de verwerking. Er bestaat echter geen twijfel over de voordelen van dit vlees, aangezien het bijdraagt tot de vermindering van dierziekten, nitraten in afvalwater en vervoer. De minst riskante oplossing lijkt dan ook de vervanging van vlees door peulvruchten, granen of andere voedingsmiddelen die een met vlees vergelijkbare voedzame bijdrage kunnen leveren.